Seegogga se Bloggie

Die Goue Vroue is ń groepie bloggers wat saam aan spesiale stories skryf. Indien jy mettertyd al die skrywes saam wil lees, en wil uitvind hoe die Goue Vroue beland waar hulle nou is, gaan loer in op die link:https://fresh.inlinkz.com/party/a844ec34c0574957a27ccdce16e2a94d

****************************************************************************

“Waar is die seekatte dan nou heen?” Appeltjie is met reg bekommerd.

 ‘Ek wonder wat wou hulle vir ons sê?” Vra Una.

“Hulle het iets gemompel van brand, Ek kon nie mooi uitmaak nie.” sê Seegogga. Sy stap na die relings om die kant van die seiljag.

“Haai julle, kom terug! Wat wou julle vir ons sê?” vra Seegogga in haar beste Seekats. Sy weet seekatte se gunsteling kos is krappe, maar dit help nie om nou bang te wees dat hulle haar sal opeet nie. Sy weet sy moet die goue vroue red.

Seegogga hang oor die reëlings, net om die laaste een te sien verdwyn.

“Ag julle,” roep sy verlig. “Dis nie seekatte nie, dis Architeuthis. Ek bedoeL: reuse inkvisse. Hulle vermoei hulle gelukkig nie met klein ou seegoggatjies soos ek nie.

“ Hulle hou van groot visse. Hulle het dalk gedink ons is ‘n spermwalvis, want spermwalvisse eet weer die inkvisse. En toe het hulle ons probeer aanval,” sê Lolla wat weer Dolfyns kan praat.

“Ek glo nie. Ek dink hulle wou ons waarsku!” roep Seegogga toe sy afkyk. “Kyk daar!”

Al die goue vroue hang oor die reling en kyk na die vreemde pienk gloed onder die  skip. Lorenzo stap houtgerus nader om te kyk wat aangaan.

‘’Fire!” roep hy uit. “Our yacht she has de fire! She is burning!” Ouick-quick come help!” Hy storm ondertoe.

“Dra julle buffies soos maskers, mense, rook is baie skadelik vir die longe”, beveel VirgoC.

Seegogga onthou nou dat sy die strykyster boom aangeskakel het op “Linen”toe die skip ingesuig word. Hitte styg mos op. Dit het nie gewerk nie en sy het skoon daarvan vergeet.

Sy weet sy moet iets doen, en gou, maar die kontrole van die skippie lyk nou vir haar erger as haar periwinkle boksie. Watter knoppie moet sy druk om alles ongedaan te maak?

Gelukkig stap Toortsie net toe daar in. “Ek kom nog brandblussers soek.” Sy maak  kasdeurtjies oop. Die goue vroue spuit om die beurt al die brandblussers wat hulle kry uit in die onderste ruim van die skip.

Seegogga vertel haar wat gebeur het en in Toortsie se kop broei ‘n ander plan. Sy druk ‘n paar knoppies en daar trek die skippie weg in ‘n duisligwekkende vaart. Toortsie het nou oorgeneem by die skipper, wat ook af is ondertoe om te help. Intussen het die wind opgesteek.  Sy weet presies waarheen om te gaan. As die brandblussers nie werk nie, sal die Suidoos en Toortsie se knoppies saamwerk.

“O, dit voel amper soos Silwer se motorfiets!”, juig Frannie, wat bietjie boontoe gekom het om asem te skep. Camilla kom in met heerlike koue water as lafenis.

Almal werk mooi saam en net toe die brand onder beheer is, voel hoe hulle hoe die skip ruk en toe stilstand kom. Die goue vroue kom een vir een dek toe en staar grootoog na die spierwit toneel wat hulle begroet.

So ver hulle kan sien is daar net spierwit ys en sneeu.

“Ek het ons na die koudste plek toe gebring wat ek ken. Die Noordpool.   Hopelik vries die vuur,” sê Toortsie trots.

Net toe kom Lorenzo boontoe. “The fire she died.” Hy sug moeg. Hy lyk soos ‘n Romeinse gladiator met die roet op sy kaal gespierde bors en boarms en op sy wange . Camilla omhels hom liefderik. Gou – gou is sy by met glasies franjeliko as troos en lafenis vir almal.

Ek dink ons het eerder witblits nodig, dink Seegogga. Sy begin al klaar koud kry. 

“Het een van julle dalk vir my ‘n trui om te leen? Ek het net my kostuum hier,” sê Woordnoot.

“Ons ook! Wat gaan ons doen?” vra Christa, Ekmyself en Kameel gelyk.

“Ek het darem rooi Lipstiffie,” sê Sonell. “Asof die nou sal help.”

Dis een plek waar my broodjies dalk ook nie gaan werk nie, dink Frannnie en bibber.

Aalsie, ons sit in n baie koue panarie. En die tyd raak min om Triton te vind. HELP!!

‘

Seegogga sit voet in die hoek.  Sy moet op Rebusfontein uitkom!

Seegogga het ‘n rowwe paar weke agter die blad. Eers het sy ‘n groot funkie vir meer as 40 mense gereel – ‘n Italiaanse aand, kompleet met ‘n Italiaanse sanger, Spagetti en ander Italiaanse kosse, en kleredrag uit die 50erjare van die Mafia en Sophia Loren.

Toe kry sy Covid. En toe laat haar caterer haar in die steek, 2 weke voor die funksie. Seegogga ry sommer ‘n bietjie vinniger.

Gelukkig het die egte Italiaanse shefs haar toe uitgehelp. En gelukkig het sy op die laaste oomblik ‘n prag uitrusting gekry wat haar mammie jjare gelede gemaak het, en wat toe gelukkig nog pas. Mnr Krap het vir hom ‘n egte hout speelgoed tommygun gemaak, die sanger het mooi gesing, alles het heel goed uitgewerk

Maar toe tref die moegheid Seegogga. Sy wil net heeldag in haar seegrasbedjie opkrul ipv raam. En sy is agter met raam! Vir die VLV moet sy prentjie skilder en ‘n skinderbrief skryf – ‘n nare ou skinderbrief!

Seegogga weet daar is net een plek waar sy regtig kan rus. Rebusfontein!

Sy ry die dorpie binne. Daar is Blommie, die bont koei! Daar lê haar Rebushuisie in die sonnetjie. Die hangmat hang sowaar nog op haar bont stoepie. Dit voel vir Seegogga of sy jare laas hier was.  Hoe het ons almal so besig geraak dat ons nie tyd gehad het om Rebus toe te gaan nie?” Wonder sy.”

Seegogga pak uit: vrugtekoek, fyn teekoppies, maar sy sit ook haar botteltjie rooiwyn, franjeliko, en ‘n  pakkie donker sjokolade eenkant op ‘n tafeltjie neer. Haar Italiaanse aand foto’s sit sy ook daar naby neer.

Toe kyk sy rond. Waar is almal? Hoekom lyk die huisies so toe? Net toe sy begin bekommerd raak,  sien sy iemand langs die dam stap. Maar dis mos Frannie!

Seegogga hardloop haar tegemoed. Frannie vertel hoe almal by hulle ook so siek was. Dis niks lekker nie. Sy lei Frannie terug na haar bont stoepie toe, en skink vir hulle  ‘n koppie tee.

” En kyk wat het ek spesiaal vir jou gebring, Frannie!” Seegogga vou die tinfoelie oop: “‘n Heerlike vrugtekoek!”

“Ek wonder waar is almal heen” sug Frannie.

“Die lewe gebeur, Frannie, hy is besig!”

“Ja, maar….”

“Toemaar, Frannie, die Goue vroue sal weer kom , een vir een. En dan gaan ons  reünie hou – of party! “

Frannie en Seegogga sit ‘n oomblikkie stil op die stoep in die sonnetjie. Die voeltjies kwetter rustig. Op die gras naby die dam wei ‘n blouwildebees kalfie en die bont koei.  In die water dryf ‘n seekoei. Verder af jaag die honde mekaar van pure plesierigheid.

“Dis lekker om weer hier te wees!” sê Seegogga en Frannie byna gelyk.

“Ek wonder wie gaan volgende kom?”

“En wat gaan hulle saambring?”

So unexpectedly it happened.

The clock turned around again. Another year went by, another decade and suddenly, 50 years have passed.

50 years ago I met you. And even today, 50 years later, I have not forgotten the impact.

https://fresh.inlinkz.com/party/58bfda52c1464dd6bd728872e5955344

……

Ons is ń groep vroue, die goue vroue, elkeen van ons het ń stukkie goud in haar. Ons flans woorde bymekaar en maak stories, ons elkeen het ń huisie in Rebusfontein. Dit is ons realiteit, weg van realiteit. Jy kan kom saam skryf, of andersins saam met ons, ons avonture beleef. Volg hierdie verhaal van ons op die onderstaande skakel.

https://fresh.inlinkz.com/party/58bfda52c1464dd6bd728872e5955344

 “En die muis swem in die melkkan …” Die pers bus wip oor die sinkplaatpad en wieg om die draai, en kort kort wil-wil hy net vlieg van lekkerkry omdat die goue vroue so vrolik sing saam met die Baardskeerdersbos orkes.

 Seegogga stamp haar rooi gumboots op maat van die musiek. Sy is so bly sy hoef nie die bulle ook te gemelk het nie. Hulle is nou op pad na die skeepswrakmuseum op Bredasdorp en daarna gaan hulle na Greyton en Genadendal toe.

Soos ‘n wafferse toergids, vertel Seegogga dat Genadendal nie net die oudste sendingstasie in Suid Afrika is nie, maar dat ons land se eerste onderwyskollege ook daar was, ons land se eerste drukpers, en ons land se eerste gedrukte speletjie. Sy deel vir elkeen ‘n afskrif van die speletjie uit, en die dames val dadelik in en begin speel en lag.

Hulle sien nie die swart vangwa wat uit ‘n plaaspad uit draai en agter die bus ry nie.

“Op Kuilsrivier drink ik bier, vooruit 4” VirgoC kraai soos sy lag.

“’Verduidelik vir my ook?” vra Una . VirgoC  verduidelik dat jy 4 blokkies vorentoe moet gaan, maar dat daar net 2 blokkies is. As jy dus bier drink, verloor jy en klaar, want as jy 2 vorentoe gaan en weer 2 terug, kom jy weer op Kuilsrivier uit. En jy mag nie net 2 blokkies vorentoe gaan en wen nie, want die opdrag is duideik dat jy 4 skuiwe moet maak.

‘Dit bewys net wat ek weet: Drink is sleg, mense, sleg”

“Ja, die sendingstasie het ook so gedink,” sê Seegogga. Hier is vir julle elkeen nog ‘n pamfletjie wat deur daardie selfde drukpers gedruk is. Sy deel nog papiertjies uit.

Una sug.

“Maar hier is nou eers die enigste skeepwrakmuseum in Suid-Afrika. Kom klim uit dames!” jaag Seegogga hulle aan.

Die Goue vroue staan in vervoering in die skemerige uitstallokaal en staar na die vuurtoring wat op die rotsagtige strand staan. Hulle hoor die stormagtige  branders ruis en en die eensame fluit van die seevoël.

‘Die begraafplaas van die skepe,” fluister Toortie.

Aalsie vertel die storie van die Queen of the Thames, wat ook onsinkbaar verklaar is, nes die Titanic, en nes die Titanic ook rykes op gehad het. Die skip het egter op die rotse geloop omdat hulle ‘n vuur op die strand aangesien het vir die Agulhas vuurtoring se lig. .

 “Dis hoekom vuurtoringligte daarna begin draai het – om dit te onderskei van veldvure,” verduidelik Seegogga.

Appeltjie vertel van die Meermin slaweskip wat deur die slawe oorgeneem is en toe deur die regte matrose op Struisbaai sand laat strand het.

 By die Birkenhead uitstalling begin Seegogga net die harseer verhaal van hiedie beroemde skip vertel, toe ‘n groep mans in swart klere  skielik die saal instorm.

“Staan doodstil of ons skiet! Hands up or we shoot” sê hulle dreigend en pluk hulle rollies uit.

Oorbluf steek die meeste hulle hande op , maar Kameel, die vriendelike vroutjie, sê met ‘n oorredende glimlag dat sy weet dat hulle net hulle werk doen en dat die goue vroue onskadelik is.

“Ons is van die veiligheidspolisie en vermoed julle is aliëns. Julle het onwettig die land binnegekom. Julle word in hegtenis geneem vir ondervraging.”

“Volstrek nie! Ons is die Goue Vroue. Julle sal eers moet bewyse lewer, voor ons saam met julle gaan, Boetie,” sê San met haar rustige stem.

Die polise huiwer nie. ‘En wat van die pers gedoente wat lewensgroot hier buite staan? Ons het verskeie oproepe ontvang van mense wat gesien het hoe daardie ding hier oor die see vlieg! Party mense het selfs selfoonfoto’s gestuur!”

“Ons het hom sopas deursoek – en dít in hom gevind:” Die konstabel hou sy vonds triomfantlik uit – ‘n silwer en goue ruimtepak wat Woordnoot saamgebring het vir die wis en die onwis.

Trommeltjies bars uit van die lag, maar hou gou op toe die konstabel dreigend nader staan. Hier en daar hoor mens nog onderdrukte proesgeluide.

Frannie wil nog in haar mandjie grawe vir ‘n spesiale broodjie, maar die manne sien dit as ‘n bedreiging. Soos blits boei hulle elke goue  vrou en wing hulle die museum uit –en agter in die vangwa in.

“Ek kan verduidelik…”sê Jacky toe sy in die vangwa klim. Heimlik wonder sy hoe sy dit gaan regkry, want sy is nog baie nuut op Rebusfontein, maar dalk kan sy haar goud so verdien.

“Jy kan dit more in die hof doen. Maar nou word julle vir veiligheid eers opgesluit.” Onverbiddellik.

“Julle veiligheid of ons s’n,” wonder Christa saggies.

Die vangwa vertrek. “Julleee! Het julle opgelet hoe bang die ouens is? “  Sonell giggel.

“Aliëns!” Die goue vroue lag heerlik agter in die vangwa.

“Maar hoe gaan ons dit nou mooi verduidelik?” vra Christa: “ Die goue skynsel, die vlieënde bus, die ruimtepak; HOE GAAN ONS OOIT UIT HIERDIE PANARIE UITKOM?”

……….

….

Ek wil eintlik die foto’tjie vd goue vroue wys voordat Seegogga met baie groot moeite die Goue Vroue weer terug op haar rug gekry het. Oordosering? Toorts se tert? Ontsteltenis? Swewend van wat?

Dis nou weer my Beurt!
Die Goue Vroue is ‘n handjievol Suid-Afrikaanse vroue – oud en jonk – wat lief is vir skryf.  Ons is geanker in die werklikheid, maar spoor mekaar met bloguitdagings aan om te fantaseer.  “The Talking Stick” dien in hierdie geval as inspirasie tot wonderbaarlike stories…elke Goue Vrou kry haar beurt.  Hierdie rondte pak ons in alfabetiese volgorde aan.

Dit werk so: as jy die praatstok vashou is dit jóú beurt! Jy praat en die ander moet luister sonder om jou in die rede te val. As jy klaar is met jou storie, gee jy die praatstok vir die volgende persoon aan. (Hierdie konsep is deur Stephen en Franklin Covey in hulle kursusse tot meer effektiwiteit benut om empatieke luister te bevorder).

Volg hierdie skakel as jy ons Goue Vroue se stories in volgorde wil lees:
https://fresh.inlinkz.com/party/fe16b378ba494670a41c59177986b352

Seegogga werk baie hard, en net toe sy dink sy is klaar, hoor sy die krete. Die Rebusfonteiners gil en roep. Toortsie vat sommer ‘n sluk van Seegogga se wyn. Die volgende oomblik spoel die golwe oor die Goue Vroue en almal moet sink of swem. Una is ontsteld oor ontrouheid, Woordnoot val flou , Toortsie kan nie swem nie, en daar is konsternasie op die stasie.

Seegogga se superpowers skop in. SY SWEM!

Gou gou het sy al die goue vroue wat sy kon kry, op haar breë harde dop gelaai en swem sy na veiligheid.

Sy het mos nie verniet vir almal buffies gegee nie, dink sy. Sy het selfs vir hulle gedemonstreer hoe om dit te gebruik..

Maar sy besef nou dat sy nooit vir hulle vertel het dat ‘n mens dit kan gebruik om trane af te vee, seerplekke te verbind en as natlappie op die voorhoof te gebruik teen ontsteltenis nie. En ja, jy kan dit selfs as muilband gebruik om te keer dat verkeerde woorde uit daardie mooi mondjies kom!

Seegogga swem sterk tot op die wal. My aarde, maar hier is hulle mos op die kant van die Rebusfontein dam . Dit was glad nie so diep en gevaarlik soos hulle gedink het nie.

Sy klim uit op die wal en laat die brose goue vroue versigtig afklim. Sy hoop almal is hier.

“Kyk mense, ons is weer hier en veilig. Kyk, daar staan julle huisies in die sonnetjie. En kyk, daar staan tannie Frannie en wag vir ons!”