Wel, hier gaan die nou nie eintlik oor die sielkunde nie, maar oor die bevryding van kontaklense.

Daar is min dinge so wonderlik soos weggooibare kontaklense. Ek daag elke brildraer uit om dit te probeer. Die goed is deesdae so gemaklik, en as hy jou pla, haal hom uit en sit ‘n ander een in.

Toe ek uiteindelik genoeg geld en moed het, het ek vir my van daardie harde kontaklense gekry. Die goed was maar ongemaklik en omdat dit makliker was om af te kyk, was draers geneig om hulle koppe agteroor te gooi en so uit die hoogte na mense te staar- ook nie baie bevorderlik vir interpersoonlike verhoudinge nie!

Gelukkig kon sagte kontaklense toe in, en later nog beter, weggooibare kontaklense! Niemand kruip meer op die mat rond op soek na ‘n verlore lens nie. Die goed val nie uit nie en as die onwaarskynlike wel gebeur, gaan haal jy sommer ‘n ander.

Die voordele is eindeloos: Jou oe brand nie meer as jy uie skil nie; jy kan actually uiteindelik sien hoe lyk die kos in die pot as jy die deksel oplig; jy is ligter – en sommer ook koeler; jy is baie beslis mooier; jy kan van daardie cheapstuff mooi modesonbrille dra en steeds sien; jy soen beslis baie lekkerder; jou eyemake-up word uiteindelik deur iemand gesien- en natuurlik jou pragtige kykers( waarvan jy nou sommer die kleur ook kan verander, sou jy wou); jy kan swem en steeds sien  en jy kan lekkerder in die bad le en boek lees.

Weg met die bril!………. Tot jy so jou 50’s slaan.

Ek neem aan versiendes het dalk nie die probleem wat ons bysiendes het nie. Hulle brille of lense help hulle om naby te kyk. Ons bysiendes moet gehelp word om ver te sien, naby is ons dooddollies. Maar nou kom die senior jare en jou oe raak geleidelik al meer versiende, al is jy nog bysiende ook. Dus word jou lense te STERK om naby te sien.

Oplossing? Koop van daardie goedkoop leesbrilletjies. Gewone ouens met goeie oe doen dit mos ook. Frustrasie!! ‘n Mens loop die helfte van die dag rond op soek na jouu leesbril! Hy is nooit daar waar jy hom nodig het nie. ‘ Gewone bril kan jy darem gou afhaal en dadelik weer opsit, maar ‘n leesbril word mos net nou en dan gebruik! Kontaklense kan jy nie sommer vinnig uithaal en insit as jy wil lees nie, dus is daar ‘n ander oplossing: eers was dit bi-fokale brille en toe later Multi-focals.

Ai tog! Weer terug na die bril? Aikona, se ek. Ek is nog nie gereed daarvoor nie. Die oogkundige het ook nie raad nie, die kontaklense vir sulke oe is blykbaar nie suksesvol nie.

Toe maak ek maar my eie plan- en hy werk baie goed! Ek sit net een lens in. Nou kan die een oog naby sien, en die ander ver. Probleem opgelos! ( Maar ek wonder steeds heimlik wat die oogkundige gaan se). Ek dra dit nou al jare so, en het nog nie agtergekom of dit nadelig is of nie, maar ek kom goed reg en brilloos. Daar is effense blur aan die een kant as ek ver kyk, en ‘n efffense blur aan die anderkant as ek naby kyk, maar die brein kompenseer, en ek sien dit nie eers meer raak nie.

Die vriendin wat altyd so saam met my gaan sokkie het, het so ‘n jaar gelede wel die operasie gehad. Sy beveel dit ten sterkste aan. ” Maar Rina, se my, dra jy nou glad nie bril nie? Wat van ver sien en naby sien?” vra ek.

“Nee, ou Anna-Marietjie, niks bril nie. Hulle het my een oog geopereer dat hy ver kan sien, en my ander oog dat hy naby kan sien”.

Daar het julle dit.